σκληρογόνος

-α, -ο, θηλ. και -ος, Ν

1. ιατρ. αυτός που δημιουργεί σκλήρωση («η αλκοολική ηπατίτιδα είναι σκληρογόνα»)

2. φρ. «σκληρογόνος μέθοδος»

ιατρ. τεχνητή δημιουργία ινώδους ιστού για θεραπευτικούς σκοπούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. sclerogen (< σκληρός + -γόνος < γίγνομαι)].